The Secret

Το μέσον.

Πρωτότυπο, με την πλήρη έννοια του όρου. Αλλά και στοιχειώδες,

«ελάχιστο», υποτυπώδες μέσο.

Ένα κουτί από σπίρτα, ένα καρέ από φιλμ τοποθετημένο στο εσωτερικό

του, μια οπή αντί διαφράγματος, ένα κομμάτι αυτοκόλλητης ταινίας αντί

του φωτοφράχτη.

Ένα χάρτινο φωτοστεγές -με τη χρήση αυτοκόλλητης ταινίας- κουτί, που

παρέχει στο χρήστη μία και μόνο ευκαιρία να απαθανατίσει.

Και να δώσει ζωή.

Στο θέμα.

Το μυστικό.

Μπορεί να είναι το εσώτατο, ενδεχομένως το πιο μεγάλο, το εν κρυπτώ

για χρόνια που ο φωτογράφος θέλησε -επιτέλους- να κοινοποιήσει με τον

πλέον απόλυτο και βίαιο τρόπο: να το εικονοποιήσει να το κρεμάσει.

Ίσως να είναι ο κοινός τόπος αλλά όχι το κοινό κτήμα και ήρθε η στιγμή

το χάσμα να γεφυρωθεί σε μια έκθεση φωτογραφίας.

Το μυστικό είναι μια εξιλέωση, ένα ξόρκισμα, μια ομολογία, μια

παραδοχή, ένα ανήκουστο. Αυτό που μας ακολουθεί ή που βρίσκουμε

μπροστά μας, που καταφεύγουμε ή μας κατατρέχει. Τα ταπεινότερα των

ενστίκτων μας και οι αρετές που πρέπει να μάθει ο κόσμος.

Το «μέγιστό» μας.

Το θέμα είναι εκεί και περιμένει.

Να απαθανατιστεί.

Να εικονοποιηθεί.

Να πάρει ζωή.